Sessiz Çığlık

           

   Hangi yaşta olursak olalım çektiğimiz acının, sıkıntının ve içsel yaşantının dile gelmediği, söze ve davranışa dökülmediği anlarımız ve anılarımız olabilir. ‘Kimseden yardım istemiyorum’ diyerek, içimizde saklı tuttuklarımızı yaşamayı tercih ederek bir seçim yaparız. Bu seçimi içsel hayatımızı dile getirmedeki zorluklarla, anlaşılmama duygusuyla, korkularımızla, deneyimlerimizle yaparız.

 Nereden başlayacağım? Nasıl anlatacağım? Anlatmak çok zor, deyişlerimi bilirim.İnsanın içini anlatması aldığı bir eşyayı, elbiseyi vs. tarifine benzemez. Bazen çektiği acının nereden kaynaklandığını bile tarif edemez. Bu seçimle içindeki çığlığı sessizleştirir. Dilsiz kalan bu çığlık hayatın coşkuyla yaşanmasının mikrobudur. Halbuki Freud’un da dediği gibi bir insanın tüm gerçekliği parmaklarından fışkırır. İçinde tuttukları çığlığı sadece kendilerinin yaşadığını ve tek olduklarını sanmaya devam edeceklerdir. Oysaki vücudumuzdan mikrobu bile en basit haliyle hapşırarak atabiliriz. Söze dökülen içsel dünya, duygumuzu, düşüncemizi ve kurguladığımız eylemleri hafifletir. Nereden başlayacağımızı bilmediğimiz her şey güvenli ellerde ifade edilebilir. Cesaret, söze dökülmeyen acının,  motivasyon kaynağıdır. İçsel dünyasını anlatmak için yazan herkesi bu nedenle cesur ve güçlü buluyorum. Kendimde de bu gücü ve cesareti bularak giriş yapmış bulunuyorum. 

  Olay ilk olarak belli bir sosyal çevrede doğarak belli bir  düşüncelere dogmalara sahip olmakla başlar. Sonradan öğretmenden, ailenden, televizyondan, arkadaşlarından, vs duydukların/öğrendiklerin zıtlıklar barındarınca şok etkisi yaratır. Dogruyu arama çabaları derken sessiz çığlık başlamış olur. Zamanla bu çığlık kafanın merkezinde sürekli olarak seni rahatsız eder. Büyür büyür. Anlaşılmamak /anlaşılmaya calışma evresi. Fikirler gelişir, beklentiler artar. Sürekli anlaşılmak beklentisi yorar. Deneyimler, tecrübeler çığ gibi büyür ta ki anlaşılmayacağını anlayana dek. Sonuçta o çığlık sessizliğe bürünerek yapacağını yapmıştır. Bu sessiz çığlığın sesini biraz olsun duyurabilmek için burdayım.